Podolog w Warszawie

Usuwanie modzeli

Modzele tworzą się zazwyczaj na stronie podeszwowej stopy na wyniosłościach kostnych (najczęściej na głowach kości śródstopia i pięty, czasem na paluchu). Są to miejsca nadmiernego rogowacenia naskórka. Zazwyczaj mają kształt okrągły lub owalny. Tworzą się wskutek cyklicznego i długotrwałego ucisku stopy, który powoduje przekrwienie w tych miejscach, przez co produkcja komórek jest zwiększona, a naskórek (przez ciągły ucisk) nie może się złuszczyć, narasta. Modzel może być bolesny, gdy posiada rdzeń, który uciska nerwy lub gdy jest dość gruby i powoduje dyskomfort, uciskając okoliczne tkanki.

Aby zapobiegać powstawaniu modzeli lub zahamować ich rozwój należy:

• unikać butów na wysokim obcasie i z wąskimi czubkami
• kupować buty z odpowiednio grubą gumową podeszwą amortyzującą wstrząsy
• możliwie często w ciągu dnia zmieniać obuwie (aby stopy oddychały i nie „kisiły” się przez cały dzień w jednych butach)
• używać wkładki, które odciążą stopę
• utrzymywać skórę stóp w odpowiedniej wilgotności
• korzystać z zabiegów pedicure, aby zmniejszyć zrogowaciałą warstwę modzeli

---

 

Pękające pięty

Skóra pięt przestaje być spójna, powstają wówczas małe pęknięcia oraz głębokie rozpadliny, które są siedliskiem chorobotwórczych bakterii. Rany na pięcie są bardzo bolesne, niekiedy krwawią. Mogą uniemożliwiać poruszanie się, a na pewno znacznie je utrudnić.

Podczas pedicure medycznego stosuje się odpowiednie techniki i preparaty lecznicze mające na celu zlikwidowanie powstałych ran oraz zapobieganie powstawaniu kolejnych. Często kuracja i 100% poprawa wymaga kilku wizyt, jednak już po pierwszej widać ogromne zmiany, ulgę w bólu i poprawę estetyki pięt. Osobom, u których wystąpiła taka dolegliwość, zleca się regularną obserwację i wizyty kontrolne w gabinecie podologicznym.

---

 

Odciski

Odcisk powstaje na skutek długotrwałego ucisku na daną część stopy. Uciskane miejsce „broni się” przed uciskiem i skóra w tym miejscu staje się coraz grubsza, może powstać też bolesny rdzeń, wnikający w głąb skóry dodatkowo zwiększając bolesność odcisku. Odciski najczęściej pojawiają się na palcach stóp i przodostopiu, ale można je spotkać również na pozostałych częściach stopy, nawet w wale paznokciowym czy pod płytką paznokcia.

Usuwanie odcisku nie zawsze jest możliwe podczas jednej wizyty, szczególnie jeśli występuje rdzeń, należy go usuwać stopniowo. Podczas zabiegu używane są środki miejscowo zmiękczające naskórek, skalpel i dłuto podologiczne, odpowiednio dobrane frezy a na koniec opatrunki i odciążenia. Profilaktycznie należy zakładać odpowiednie ortezy z gotowych modeli lub wykonane przez podologa indywidualnie.

---

 

Wrastający paznokieć

U większości społeczeństwa hasło „wrastający paznokieć” od razu kojarzy się z chirurgiem, który proponuje całościowe lub częściowe (klinowe) usunięcie paznokcia, niekiedy wraz z usunięciem macierzy (miejsce wzrostu paznokcia). Niestety taki zabieg jest bolesny, powrót do pełnej sprawności wymaga czasu i cierpliwości, a wygląd tego paznokcia pozostawia wiele do życzenia. Na dodatek nawroty tej dolegliwości występują u 70% chorych.

Podologia jest wspaniałą alternatywą dla zabiegów chirurgicznych, dysponuje wieloma technikami umożliwiającymi powrót paznokcia na właściwie tory. Najczęściej stosuje się klamry ortonyksyjne (plastikowe, metalowe, druciane), które po założeniu „ciągną” paznokieć we właściwą stronę. Już po pierwszym zabiegu klient odczuwa znaczną ulgę w bólu, założoną klamrę należy kontrolować co jakiś czas, w razie potrzeby podolog koryguje naciąg klamry, lub zakłada nową. Jeśli paznokieć nie wrasta mocno w wał paznokciowy, stosuje się tamponadę lub rurki sulci protektor zabezpieczające wał przed podrażnieniem przez paznokieć.

---

 

Halluks (paluch koślawy)

Halluks to złożone zniekształcenie przodostopia. Paluch ulega bocznemu odchyleniu, I kość śródstopia ustawiona jest szpotawo, a głowa tej kości wysuwa się przyśrodkowo. Może pojawić się obrzęk i stan zapalny, paluch może zachodzić na drugi a czasem nawet na trzeci palec stopy. Zniekształcenie to występuje znacznie częściej u kobiet, co tłumaczy się słabszym układem więzadłowo- torebkowym stopy.

Przyczyny powstawania:

• czynnik genetyczny (szczególnie w linii żeńskiej np. matka - córka)
• noszenie obuwia zbyt wąskiego, na wysokim obcasie - ciężar ciała nie jest równomiernie rozłożony
• przeciążenie stóp – praca stojąca
• znaczne płaskostopie
• nadwaga
• ciąża (okresowe zwiększenie masy ciała)

 

Leczenie

Przede wszystkim należy wyeliminować możliwe przyczyny powstawania (np. zmienić obuwie na takie z niskim obcasem, szerokim noskiem i miękką podeszwą). We wczesnym stadium deformacji możliwe jest zahamowanie lub opóźnienie pogłębiania się schorzenia. W tym celu stosuje się indywidualnie dobrane wkładki zapobiegające powstawaniu płaskostopia poprzecznego, ortezy, aparaty korygujące wykrzywienie palucha np. popularny aparat „Marcin”czy „Hallufix”. Należy pamiętać, iż takie zabiegi nie leczą halluksów, a jedynie zapobiegają pogłębianiu się deformacji. W profilaktyce palucha koślawego nie wolno zapominać o ćwiczeniach. Odpowiednio dobrany trening skupiający się na wzmacnianiu mięśni stóp pomaga utrzymać stawy w fizjologicznym położeniu.

Niestety osoby dotknięte tym problemem najczęściej zgłaszają się do specjalisty zbyt późno. W zaawansowanym stadium, gdzie występuje duża bolesność i zmiany biomechaniki stopy znacznie pogarszające jakość chodu lub nawet uniemożliwiające poruszanie się, metodą leczenia jest zabieg chirurgiczny, który koryguje ustawienie kości palucha i śródstopia. Należy jednak pamiętać, że stopa jest bardzo skomplikowanym narządem i ingerencja chirurga powinna być ostatecznością. Przed zabiegiem chirurgicznym upewnijmy się, że wykorzystane zostały wszystkie metody nieoperacyjne mające za zadanie poprawić komfort życia osób z paluchem koślawym.

---

 

Stopa cukrzycowa

Jednym z zagrożeń u chorych na cukrzycę jest wystąpienie zmian w obrębie kończyny dolnej, określanych jako zespół stopy cukrzycowej lub syndrom stopy cukrzycowej. Występuje on u 20% osób leczonych szpitalnie z powodu cukrzycy i jest przyczyną 50% wszystkich amputacji kończyn wykonanych na oddziałach chirurgicznych, z pominięciem przyczyn urazowych.

Chorzy na cukrzycę narażeni są na występowanie patologicznych zmian dotyczących unerwienia i unaczynienia kończyn dolnych.

Zmiany w unerwieniu (neuropatyczna stopa cukrzycowa) powodują zaburzenia czucia (zmniejszenie lub utratę czucia bólu, temperatury, dotyku, wibracji) oraz zaburzenia ruchu (upośledzenie napięcia mięśni, zaniki mięśniowe). Zaburzenia w unaczynieniu (niedokrwienna stopa cukrzycowa) powodują nasilenie miażdżycy tętnic, stwardnienie i niedrożność tętnic i tętniczek, stopa chorego przybiera sine zabarwienie, występują zgorzele lub martwica. Ze względu na patologiczne zmiany w unerwieniu i unaczynieniu nawet najmniejsze skaleczenie może prowadzić do powstania przewlekłej (chronicznej) rany, co może doprowadzić nawet do amputacji stopy. Podczas pedicure medycznego podolog prawidłowo i z należytą ostrożnością zaopiekuje się stopami osób chorych na cukrzycę, usunie wszelkie zgrubienia naskórka i skróci paznokcie, co pozwoli utrzymać prawidłową higienę. Chory na cukrzycę powinien przede wszystkim skupić się na profilaktyce.

 

Zasady pielęgnacji stóp dla osób z cukrzycą:

• codziennie przed kąpielą oglądaj swoje stopy, gdy tylko coś Cię zaniepokoi od razu zgłoś się do specjalisty podologa
• myj stopy w letniej wodzie z mydłem (zmierz temperaturę wody, powinna wynosić 37ºC)
• twoje stopy zawsze powinny być czyste i suche, szczególnie przestrzenie między palcami
• do pielęgnacji stóp nie używaj żadnych ostrych przyborów ani drażniących środków chemicznych
• do skracania paznokci używaj tylko pilnika, paznokcie zawsze piłuj na prosto
• skarpetki powinny być bawełniane z bezuciskowym ściągaczem
• nigdy nie chodź na boso, nawet w domu
• należy zwrócić szczególną uwagę na obuwie: powinno być miękkie, wygodne, dobrze dopasowane do stopy (ani za duże ani za małe), pozbawione drażniących elementów
• przed każdym założeniem butów należy sprawdzić ich wnętrze aby pozbyć się ewentualnych zanieczyszczeń

---

 

​Grzybica stóp i paznokci

​Grzybica stóp objawia się łuszczeniem naskórka, świądem, zaczerwieniem, mogą też pojawiać się drobne pęcherzyki. Grzybica paznokci powoduje, że paznokieć traci swój naturalny różowy kolor, staje się nierówny, niekiedy zgrubiały i kruchy.

 

Jak leczyć?

O sposobie leczenia grzybicy decyduje lekarz. Łagodniejsze odmiany grzybicy leczy się zewnętrznie, miejscowo stosując maści, żele lub spraye przeciwgrzybicze. Bardziej zaawansowane zmiany należy wspomóc terapią doustną. Należy pamiętać, iż leczenie grzybicy jest procesem długotrwałym, trwającym od kilku tygodni nawet do kilkunastu miesięcy. Aby terapia przyniosła pożądany efekt, niezbędna jest cierpliwość pacjenta i ogromna dbałość o higienę. Niezbędna jest również zmiana obuwia. Podczas pedicure medycznego podolog pomaga nadać kształt przerośniętym i kruchym paznokciom, usuwa zgrubienia naskórka i pomaga dbać o higienę, zapobiegając rozprzestrzenianiu się mikroorganizmów.

 

Jak zapobiegać?

• noś wygodne, przewiewne obuwie
• codziennie zmieniaj skarpetki (powinny być bawełniane, nie za ciasne)
• po codziennym myciu stóp dokładnie osusz je czystym ręcznikiem. Pamiętaj o przestrzeniach między palcami – tam zawsze powinno być sucho
• nie pożyczaj nikomu ani od nikogo obuwia (nawet kapci u cioci)
• nie chodź boso w publicznych miejscach; na basenie zawsze poruszaj się w swoich klapkach
• eliminuj nadpotliwość stóp
• w razie potrzeby stosuj spray przeciwgrzybiczny
• możesz również dezynfekować obuwie
• pamiętaj o systematycznej wymianie wkładek do butów- pomoże to utrzymać prawidłową higienę obuwia

NOWOŚĆ!* Akupresura stóp

---

 

Suchość skóry stóp

​Sucha i pękająca skóra stóp objawia się pieczeniem, swędzeniem, szorstkością skóry oraz łuszczeniem się naskórka. W celu poprawienia jej kondycji należy zadbać o intensywne nawilżenie, właściwą pielęgnację oraz odpowiednie obuwie wykonane z materiału zapewniającego cyrkulację powietrza.

---

 

Nadpotliwość stóp

Do najczęstszych przyczyn nadpotliwości stóp należy noszenie obuwia i skarpetek wykonanych ze sztucznych materiałów, a także problemy zdrowotne związane z zaburzeniami hormonalnymi. Uporczywe objawy można zmniejszyć poprzez:

• noszenie bawełnianych skarpetek,
• odpowiednia higiena stóp,
• zdrowy sposób żywienia mający korzystny wpływ na gospodarkę hormonalną.

---